Cantami, oh Aristotele, della divina meraviglia!
"Πάντες ἄνθρωποι τοῦ εἰδέναι ὀρέγονταιφύσει. σημεῖον δ' ἡ τῶν αἰσθήσεων ἀγάπησις·καὶ γὰρ χωρὶς τῆς χρείας ἀγαπῶνται δι'αὑτάς, καὶ μάλιστα τῶν ἄλλων ἡ διὰ τῶνὀμμάτων. οὐ γὰρ μόνον ἵνα πράττωμεν ἀλλὰκαὶ μηθὲν μέλλοντες πράττειν τὸ ὁρᾶναἱρούμεθα ἀντὶ πάντων ὡς εἰπεῖν τῶν ἄλλων.αἴτιον δ' ὅτι μάλιστα ποιεῖ γνωρίζειν ἡμᾶςαὕτη τῶν αἰσθήσεων καὶ πολλὰς δηλοῖδιαφοράς. φύσει μὲν οὖν αἴσθησιν ἔχονταγίγνεται τὰ ζῷα, ἐκ δὲ ταύτης τοῖς μὲν αὐτῶνοὐκ ἐγγίγνεται μνήμη, τοῖς δ' ἐγγίγνεται. καὶδιὰ τοῦτο ταῦτα φρονιμώτερα καὶμαθητικώτερα τῶν μὴ δυναμένωνμνημονεύειν ἐστί, φρόνιμα μὲν ἄνευ τοῦμανθάνειν ὅσα μὴ δύναται τῶν ψόφωνἀκούειν (οἷον μέλιττα κἂν εἴ τι τοιοῦτον ἄλλογένος ζῴων ἔστι), μανθάνει δ' ὅσα πρὸς τῇμνήμῃ καὶ ταύτην ἔχει τὴν αἴσθησιν. τὰ μὲνοὖν ἄλλα ταῖς φαντασίαις ζῇ καὶ ταῖςμνήμαις, ἐμπειρίας δὲ μετέχει μικρόν· τὸ δὲτῶν ἀνθρώπων γένος καὶ τέχνῃ καὶλογισμοῖς"
(Aristotele)
Nessun commento:
Posta un commento
Se desideri commentare un mio post, ti prego, sii rispettoso dell'altrui pensiero e non lasciarti andare alla verve polemica per il semplice fatto che il web 2.0 rimuove la limitazione del confronto vis-a-vi, disinibendo così la facile tentazione all'insulto verace! Posso fidarmi di te?